۵۰۰ سال طراحی گرافیک در تصاویر چاپی
۵۰۰ سال طراحی گرافیک در تصاویر چاپی مسئله ای است که در کتاب تازه‌ای از انتشارات فایدون به نام «گرافیک: ۵۰۰ طرحی که مهم هستند» به آن اشاره شده.
فهرست مطالب
تاریخچه چاپ
در سال ۱۴۵۵، معمار و نویسنده جوان ایتالیایی، اِنیا سیلویو بارتولومئو راسترلی (Enea Silvio Bartolomeo Piccolomini) در فرانکفورت بود که اولین نسخه کتاب مقدس گوتنبرگ را مشاهده کرد.
سپس در نامه‌ای خطاب به کاردینال خوان کارواجال نوشت: «نوشته متن خیلی تمیز و خوانا است. بدون هیچ‌گونه تلاشی به‌راحتی می‌توان آن را خواند و به لطف شما برای خواندن آن نیازی به عینک نیست.» انیا که سه سال بعد از انتصاب پاپ پیوس دوم به مقام پاپی رسیده بود، در همان روز هم در مسیر پاپ شدن بود. اما تجلی او با صفحه چاپی به‌طور حتم به شکل‌گیری جاه‌طلبی پاپ شدن وی کمک کرد.
رمان «داستان دو عاشق» که نویسنده آن پیوس (Pius) است، تبدیل به یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های قرن پانزدهم می‌شود و تا امروز به چاپ می‌رسد.
موفقیت گوتنبرگ در اولین کتاب مهم چاپ‌شده با تولید انبوه و از نوع متحرک، سرچشمه‌ای در پیشرفت توزیع اطلاعات بود. همچنین انگیزه اروپایی برای چیزی بود که ما اکنون آن را طراحی گرافیکی می‌نامیم. اتفاقی که اگر نمی افتاد هرگز شاهد فعالیت هایی مثل طراحی لوگو یا مواردی از این قبیل در این سطح نبودیم.
کتاب تازه انتشارات فایدون به نام «گرافیک: ۵۰۰ طرحی که مهم هستند»، نقاط عطفی از تاریخ غنی ارتباطات بصری را در یک مجموعه منحصربه‌فرد از پیش طراحی و گونه شناسی جمع‌آوری کرده است. این کتاب ترکیب کارهای کانونی برای تأکید بر بازتاب‌های بصری در طول سالیان و ارتباطات طراحی‌های گرافیکی بین تصاویر را از صلیب شکسته المان نازی در ۱۹۲۰ تا آیکون‌های اصلی هشدار مکینتاش در ۱۹۸۴ را ترسیم می‌کند. این کتاب نتیجه یک سلسله کوتاه و غیر زمانی از برخی از مهم‌ترین پیام‌های بصری در طی هزاران سال گذشته هست. تصور کنید فونت Fette Fraktur با لوگوی شرکت نایکی ترکیب شود.
نمونه هایی از طراحی‌هایی برای چاپ
در دنیایی پر از اطلاعات، طراحی گرافیک به‌عنوان روشی که در آن پیام‌ها از طریق رسانه منتقل می‌شوند حیاتی است. از نقشه‌های مترو گرفته تا نمودارهای دایره‌ای، طراحی عالی، درهم‌ریختگی را برای کمک به شکل و تجربه روزانه از بین می‌برد، یا توانایی ما برای جذب سریع آنچه نیاز داریم بدانیم را تسهیل می‌کند، یا اینکه ما را وادار به سؤال کردن درباره مشاهداتمان می‌کند. اگر اینترنت پیدا نمی‌شد.
دیدگاهتان را بنویسید